Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 1057-1060 (χορός)

Το μικρότερο κακό το θεωρώ καλύτερο κι ας είναι και διπλό, όπως και το δίκαιο ν’ ακολουθεί το δίκαιο
τὸ βέλτερον κακοῦ καὶ τὸ δίμοιρον αἰνῶ, καὶ δίκᾳ δίκας ἕπεσθαι

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 1049 (θεραπαινίς)

Πάντα να έχεις μέτρο με τους θεούς
τὰ θεῶν μηδὲν ἀγάζειν.

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 1035-1037 (χορός)

Ό,τι είναι της μοίρας γραφτό να γίνει, ας γίνει. Κανένας δεν μπορεί να παραβεί τη μεγάλη και ατέρμονη βούληση του Δία.
ὅ,τί τοι μόρσιμόν ἐστιν, τὸ γένοιτ' ἄν. Διὸς οὐ παρβατός ἐστιν μεγάλα φρὴν ἀπέρατος.

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 1027 (χορός)

Κανείς δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στον πόθο
Πόθος τ' οὐδὲν ἄπαρνον

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 989-993 (Δαναός)

Η Αφροδίτη καλεί τον έρωτα να τρυγήσει τους καρπούς που μέλι πλημμυρίζουν και τις παρθένες που είναι στολισμένες με την αμάλαγη ομορφιά , ο κάθε περαστικός, νικημένος από τον πόθο, ρίχνει με τη ματιά του σαΐτα λιγωμένη
† καρπώματα στάζοντα κηρύσσει Κύπρις κάλωρα κωλύουσαν θωσμένειν ἔρῳ, † καὶ παρθένων χλιδαῖσιν εὐμόρφοις ἔπι πᾶς τις παρελθὼν ὄμματος θελκτήριον τόξευμ' ἔπεμψεν, ἱμέρου νικώμενος.

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 981-983 (Δαναός)

Οι ξένοι κρίνονται με το πέρασμα του χρόνου, ο καθένας εύκολα κακολογεί τους ξένους και τον κακό λόγο πάντοτε τον έχει πρόχειρο στο στόμα
ἀγνῶθ' ὅμιλον, ὡς ἐλέγχεται χρόνῳ, πᾶς δ' ἐν μετοίκῳ γλῶσσαν εὔτυκον φέρει κακήν, τό τ' εἰπεῖν εὐπετὲς μύσαγμά πως

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 960-961 (χορός)

Ο καθένας είναι πάντοτε έτοιμος να κατηγορήσει τους ξένους
πᾶς τις ἐπειπεῖν ψόγον ἀλλοθρόοις εὔτυκος

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 792-793 (χορός)

Γιατί ο θάνατος σε λυτρώνει από τις δυσβάχταχτες συμφορές
τὸ γὰρ θανεῖν ἐλευθεροῦται φιλαιάκτων κακῶν.

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 741-743 (χορός)

Είναι φαύλοι εκείνοι που πλάθουν δολερούς σκοπούς μέσα στις άθεες καρδιές τους και σαν κοράκια καθόλου δε σέβονται τα όσια και τα ιερά
οὐλόφρονες δ' ἐκεῖνοι, δολομήτιδες δυσάγνοις φρεσίν, κόρακες ὥστε, βωμῶν ἀλέγοντες οὐδέν.

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 740 (χορός)

Γυναίκα μόνη καθόλου δεν αξίζει· γιατί δεν υπάρχει μέσα της ο Άρης (δεν έχει δυνατότητα να πολεμήσει)
γυνὴ μονωθεῖσ' οὐδέν• οὐκ ἔνεστ' ῎Αρης.

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 723-724 (Δαναός)

Όταν έρθει η ώρα, τη μέρα που έγραψε η μοίρα, εκείνος που ατίμασε τους θεούς θα το πληρώσει
χρόνῳ τοι κυρίῳ τ' ἐν ἡμέρᾳ θεοὺς ἀτίζων τις βροτῶν δώσει δίκην.

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 698 (χορός)

Γιατί πρέπει να έχουμε σεβασμό προς τους γονείς μας
τὸ γὰρ τεκόντων σέβας

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 501 (Πελασγός, βασιλιάς)

Στον καλό λόγο ν’ απαντάς με καλό λόγο
εὔφημον εἴη τοὔπος εὐφημουμένῃ.

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 487 (Δαναός)

Πρόσεξε μήπως το θάρρος το ασύνετο γεννήσει κανένα μεγάλο κακό
φύλαξαι μὴ θράσος τέκῃ φόβον•

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 478 (Πελασγός, βασιλιάς)

Στους αδύναμους ο καθένας δείχνει πάντα μεγαλύτερη καλοσύνη
τοῖς ἥσσοσιν γὰρ πᾶς τις εὐνοίας φέρει.

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ.474 (Πελασγός, βασιλιάς)

Γιατί ο λαός θέλει να ρίχνει πάντοτε τις ευθύνες στην εξουσία/το κράτος
κατ' ἀρχῆς γὰρ φιλαίτιος λεώς.

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 467-468 (Πελασγός, βασιλιάς)

Είναι ανάγκη να σέβομαι το θυμό του Δία (θεού)· δεν υπάρχει μεγαλύτερος φόβος για τους ανθρώπους
ὅμως δ' ἀνάγκη Ζηνὸς αἰδεῖσθαι…• ὕψιστος γὰρ ἐν βροτοῖς φόβος.

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 433-435 (Πελασγός, βασιλιάς)

Κι αν ακόμα σου ξεφύγουν άστοχα λόγια, που πικραίνουν την καρδιά, θα μπορούσες με άλλα λόγια, γλυκά, να διορθώσεις την κατάσταση
καὶ γλῶσσα τοξεύσασα μὴ τὰ καίρια, [ἀλγεινὰ θυμοῦ κάρτα κινητήρια,]γένοιτο μύθου μῦθος ἂν θελκτήριος•

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 430-432 (Πελασγός, βασιλιάς)

Κι αν σου αρπάξουν/χάσεις τα αγαθά από το σπίτι σου, άλλα και περισσότερα απ’ αυτά που έχεις χάσει θα μπορούσες ν’ αποκτήσεις, αν σε βοηθήσει ο Δίας (θεός) ο προστάτης του πλούτου
καὶ χρήμασιν μὲν ἐκ δόμων πορθουμένοις γένοιτ' ἂν ἄλλα κτησίου Διὸς χάριν ἄτης γε μείζω, καὶ μετεμπλήσαι γόμον.

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 429 (Πελασγός, βασιλιάς)

Χωρίς πόνο δεν τελειώνει τίποτα
ἄνευ δὲ λύπης οὐδαμοῦ καταστροφή.

Αισχύλος, Ικέτιδες, στιχ. 420-423 (χορός)

Να ξέρεις, το σπίτι σου και τα παιδιά σου, ό,τι κι αν πράξεις, κάποια στιγμή με όμοιο τρόπο τιμωρούμενα θα το ξεπληρώσουν
ἴσθι γάρ• παισὶ τάδε καὶ δόμοις, ὁπότερ' ἂν κτίσῃς, μένει δορὶ τίνειν ὁμοΐαν θέμιν.