ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤ΄, παρ.14 (Νικίας)

[caption id="attachment_73" align="alignleft" width="150" caption="ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ"][/caption]

Καλός άρχοντας είναι εκείνος που θα ωφελήσει όσο το δυνατό περισσότερο την πατρίδα του ή, τουλάχιστον, δε θα τη βλάψει με τη θέλησή του.

καί τό καλῶς ἄρξαι τοῦτ᾿ εἶναι, ὅς ἄν τήν πατρίδα ὠφελήσῃ ὡς πλεῖστα ἤ ἑκών εἶναι μηδέν βλάψῃ

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤ΄, παρ.9 (Νικίας)

[caption id="attachment_66" align="alignleft" width="150" caption="ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ"][/caption]

Αν και θεωρώ πως είναι το ίδιο καλός πολίτης αυτός που νοιάζεται και για τη ζωή του και για την περιουσία του. Μάλιστα είναι εύλογο ένας τέτοιος πολίτης να θέλει, και για ίδιον όφελος, να ευτυχεί η πόλη.

νομίζων ὁμοίως ἀγαθόν πολίτην εἶναι ὅς ἄν καί τοῦ σώματός τι καί τῆς οὐσίας προνοῆται· μάλιστα γάρ ἄν ὁ τοιοῦτος καί τά τῆς πόλεως δι' ἑαυτόν βούλοιτο ὀρθοῦσθαι

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΑ Ε΄, Παρ.89 (Αθηναίοι προς Μηλίους)

[caption id="attachment_61" align="alignleft" width="150" caption="ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ"][/caption]Το δίκαιο στις ανθρώπινες σχέσεις κρίνεται όταν υπάρχει ίση δύναμη για την επιβολή του, γι' αυτό και οι ισχυροί πράττουν με βάση αυτό που τους επιτρέπει η δύναμή τους, ενώ οι αδύναμοι αναγκάζονται να τ' αποδεχτούν.

ΞΕΝΟΦΩΝ, ΕΛΛΗΝΙΚΑ, ΣΤ΄,3,παρ.10 (Καλλίστρατος)

[caption id="attachment_63" align="alignleft" width="150" caption="ΞΕΝΟΦΩΝ"][/caption]

Γιατί βλέπω ότι από τους ανθρώπους κανείς δεν είναι αναμάρτητος. Μου φαίνεται μάλιστα πως μερικές φορές οι άνθρωποι γίνονται πλουσιότεροι κάνοντας σφάλματα, πόσο μάλλον αν τιμωρηθούν από τα ίδια τους τα λάθη.

ὁρῶ γάρ τῶν ἀνθρώπων οὐδένα ἀναμάρτητον διατελοῦντα. δοκοῦσι δέ μοι καί εὐπορώτεροι ἐνίοτε γίγνεσθαι ἄνθρωποι ἁμαρτάνοντες, ἄλλως τε καί ἐάν κολασθῶσιν ὑπό τῶν ἁμαρτημάτων

ΗΣΙΟΔΟΣ, ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑΙ, στιχ. 211-212

[caption id="attachment_64" align="alignleft" width="150" caption="ΗΣΙΟΔΟΣ"][/caption]

Κι είναι ανόητος όποιος θέλει να τα βάζει με ανώτερους. Και τη νίκη χάνει και ντροπιασμένος δεινοπαθεί.

ἄφρων δ᾿, ὅς κ᾿ ἐθέλῃ πρός κρείσσονας ἀντιφερίζειν· νίκης τε στέρεται πρός τ᾿ αἴσχεσιν ἄλγεια πάσχει

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤ΄, παρ.16 (Αλκιβιάδης)

[caption id="attachment_67" align="alignleft" width="150" caption="ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ"][/caption]

Ούτε είναι κακό κάποιος που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του να μη δέχεται ότι είναι ίσος με τους άλλους, αφού κι αυτός που δυστυχεί με κανένα δε μοιράζεται τη συμφορά του.

οὐδέ γάρ ἄδικον ἐφ᾿ ἑαυτῷ μέγα φρονοῦντα μή ἴσον εἶναι, ἐπεί καί ὁ κακῶς πράσσων πρός οὐδένα τῆς ξυμφορᾶς ἰσομοιρεῖ

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ, ΙΣΤΟΡΙΑ Ζ΄, παρ.66 (Γύλιππος)

[caption id="attachment_68" align="alignleft" width="150" caption="ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ"][/caption]

Γιατί οι άνθρωποι, χάνουν πολύ περισσότερο την αυτοπεποίθησή τους, όταν φανούν κατώτεροι σε κάτι που αξίωναν πως είναι ανώτεροι, αν δεν είχαν από την αρχή την ιδέα αυτή.

ἄνδρες γάρ ἐπειδάν ᾧ ἀξιοῦσι προύχειν κολουθῶσι, τό γ᾿ ὑπόλοιπον αὐτῶν τῆς δόξης ἀσθενέστερον αὐτό ἑαυτοῦ ἐστίν ἤ εἰ μηδ᾿ ᾠήθησαν τό πρῶτον