Ευριπίδης, Ικέτιδες, στιχ.269-270 (χορός)

Δεν είναι δυνατό να υπάρχει ευτυχία στους ανθρώπους μέχρι το τέλος της ζωής τους
τῶν γάρ ἐν βροτοῖς οὐκ ἐστιν οὐδέν διά τέλους εὐδαιμονοῦν