Σοφοκλής, Φιλοκτήτης, στιχ.674-675 (Νεοπτόλεμος)

γιατί όποιος ξέρει το καλό που πήρε να πληρώνει με το καλό, πολύτιμος φίλος μπορεί να γίνει
Ὅστις γὰρ εὖ δρᾶν εὖ παθὼν ἐπίσταται, παντὸς γένοιτ’ ἂν κτήματος κρείσσων φίλος