Οι άνθρωποι δεν πρέπει να έχουνε πολύ βαθιές φιλίες που να πηγαίνουν μέχρι τα βάθη της ψυχής, ενώ και οι αγάπες τους να είναι χαλαρές που εύκολα να μπορείς άλλοτε να τις διώχνεις και άλλοτε να τις κάνεις ακόμη πιο σφιχτές...
Λένε πως οι υπερβολικές αγάπες κάνουν περισσότερο κακό παρά ευχαριστούν τους ανθρώπους, ενώ κάνουν κακό και στην υγεία. Γι' αυτό και προτιμώ το μέτρο από την υπερβολή
χρῆν γάρ μετρίας εἰς ἀλλήλους φιλίας θνητούς ἀνακίρνασθαι καί μή πρός ἄκρον μυελόν ψυχῆς, εὔλυτα δ᾿ εἶναι στέργηθρα φρενῶν από τ᾿ ὤσασθαι καί ξυντεῖναι...
...βιότου δ᾿ ἀτρεκεῖς ἐπιτηδεύσεις φασί σφάλλειν πλέον ἤ τέρπειν τῇ θ᾿ ὑγιεία μᾶλλον πολεμεῖν. οὕτω τό λίαν ἧσσον ἐπαινῶ τοῦ μηδέν ἄγαν
Με αυτό το απόφθεγμα ο ποιητής θέλει να μας πει ότι εμείς οι άνθρωποι στις φιλίες και στην αγάπη δεν πρέπει να δίνουμε σώμα και ψυχή αλλά να κρατάμε και κάτι για εμάς τους ίδιους. Πολλές φορές πρέπει να είμαστε επιφυλακτικοί προς τους άλλους, διότι με τον χρόνο θα αποδειχθεί αν όντως είναι πραγματική η φιλιά και αμοιβαία τα αισθήματα στην αγάπη. Στις μέρες μας, οι άνθρωποι επειδή θέλουν να νιώθουν ελεύθεροι, δεν δίνουν σημασία στην αξία της φιλίας και έτσι δεν υπάρχει σταθερότητα. Στη συνέχεια, στην αγάπη δεν είναι ανάγκη να 'δινόμαστε' στον άλλον, γιατί με τον χρόνο αν αποδειχθεί ότι ο άνθρωπος που ήμασταν τόσο καιρό μαζί δεν μας αγαπάει πραγματικά τότε η υπερβολική αγάπη που του είχαμε θα μας κάνει να αισθανθούμε ψυχικά απογοητευμένοι. Γι αυτό όπως έλεγαν και οι αρχαίοι: Πάν μέτρον άριστον!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλισάβετ Γ.
Σ΄ ευχαριστώ Ελισάβετ. Πολύ ενδιαφέρον σχόλιο.
Διαγραφή