Ησίοδος, Θεογονία, στιχ. 610-612

όποιος, όμως, τύχει γυναίκας γένος βλαβερό, ζει έχοντας μες στα στήθη ατέλειωτη θλίψη στην ψυχή και στην καρδιά, ένα κακό αγιάτρευτο
ὅς δέ κε τέτμῃ ἀταρτηροῖο γενέθλης, ζώει ἐνί στήθεσσιν ἔχων ἀλίαστον ἀνίην θυμῷ καί κραδίῃ, καί ἀνήκεστον κακόν ἐστιν