Αισχύλος, Προμηθέας Δεσμώτης, στιχ.648-650 (Προμηθέας)

γιατί και να κλαυτεί κανείς και να θρηνήσει τα πικρά του πάθη, όταν θα βρει δάκρυα από κείνους πού τον ακούν, θα βρει και μεγάλη παρηγοριά
ὡς τἀποκλαῦσαι κἀποδύρασθαι τύχας ἐνταῦθ᾽, ὅπου μέλλοι τις οἴσεσθαι δάκρυ πρὸς τῶν κλυόντων, ἀξίαν τριβὴν ἔχει