Αισχύλος, Αγαμέμνων, στιχ. 1280 (χορός)

αλλά είναι μεγάλη τιμή για τον άνθρωπο να πεθάνει δοξασμένος
ἀλλ᾿ εὐκλεῶς τοι κατθανεῖν χάρις βροτῷ