Σοφοκλής, Αίας, στιχ. 964-965 (Τεύκρος)

Γιατί οι ανόητοι, όταν έχουν δικό τους το καλό, δεν το γνωρίζουν, και το καταλαβαίνουν μόνο όταν το χάσουν
Οἱ γὰρ κακοὶ γνώμαισι τἀγαθὸν χεροῖν ἔχοντες οὐκ ἴσασι, πρίν τις ἐκβάλῃ.